در سال های اخیر، یک کلاس کاملاً جدید از
رنگدانه های اثر متشکل از مواد نیمه شفاف پلاکت مانند ساخته شده است که درخشندگی مرواریدی را نشان نمی دهند و دیگر نمی توان آنها را به عنوان رنگدانه های اثر فلزی طبقه بندی کرد. اینها به عنوان رنگدانه های جلوه ویژه نامیده می شوند و می توانند از طریق بازتاب های متعدد و به دنبال آن برهمکنش نور ایجاد کنند. این منجر به گسترش قابل توجهی از طیف اثرات شده است، به همین دلیل است که آنها در کلاس های رنگدانه DIN، VDA و ASTM گنجانده شده اند.
این رنگدانه های جلوه ویژه بر پایه میکای معدنی غیرفلزی است که با لایه های نازکی از دی اکسید تیتانیوم انکسار پوشیده شده است. هنگامی که نور سفید به این رنگدانه ها برخورد می کند، مقداری از مرزهای داخلی ساختار پلاکتی منعکس می شود و مقداری به داخل بایندر نفوذ می کند. در نتیجه رنگ رنگدانه کمانی یا فلزی به نظر می رسد. این رنگدانه ها را می توان در طیف گسترده ای از رنگ ها، از نقره ای متالیک تا زرد طلایی تولید کرد.
رنگدانه های افکت فلزی از محبوبیت خاصی برخوردار هستند زیرا ظاهری منحصر به فرد و با کیفیت ارائه می دهند و جذابیت پیچیده ای را به پوشش ها و رنگ ها می بخشند. علاوه بر این، ترکیب آنها در فرمولبندیها آسان است و میتوان آنها را به روشهای مختلفی فرموله کرد - از ظریف تا چشم نواز.
وقتی صحبت از فرمولاسیون با این رنگدانه ها به میان می آید، باید چند قانون مهم را رعایت کنید تا به اثر مطلوب برسید. به عنوان مثال، رنگدانههای اثر فلزی باید با رنگدانههای کروماتیکی ترکیب شوند که ارزش رنگی نسبتاً کمی دارند، زیرا وقتی با رنگدانههای رنگی دیگر مخلوط میشوند، به راحتی میتوانند به رنگهای آبی تبدیل شوند.